Werfbezoek

Met de lente voor de deur voel je dat veel mensen de kriebels krijgen om er op uit te trekken. Een van de eerste uitstapjes blijkt een werfbezoekje te zijn. Het voorbije weekend heeft Jeroen dan ook veel volk gezien.

Zaterdag zijn de kinderen (en ik uiteraard) nog eens gaan kijken. De twee oudsten mochten samen met opa op de zolder gaan kijken.  De kamerverdeling is al helemaal rond. Ook oma, moeke en Jeroen's zus met de twee nichtjes kwamen eens kijken. 

Jeroen kreeg ook nog telefoon van een onbekende... Of ze eens mochten komen kijken want volgens de architect waar ze mee aan het praten zijn was onze werf interessant. :-)

Zelf hebben we ook een aantal huizen/werven bezocht en vonden we het ook fijn om de eigenaars te ontmoeten. Jeroen heeft dan ook met veel plezier die mensen rondgeleid. Zondag kwamen dan nog twee mountainbikers de hei uitgereden om eens dag te zeggen. Die hadden heel veel geluk dat Jeroen aan het werk was, want normaal is zondag familiedag. Ik was met de kinderen de hele dag op de hei, vreemd dat ik hun gele mobiel huisje niet heb opgemerkt. ;-)

Matthijs vertelde gisteren dat ze deze week over "bouwen" aan het leren zijn. Een werfbezoekje zit er om logistieke en praktische redenen niet in. Maar ons huisje maakt wel een virtueel bezoek aan zijn klas. Deze middag zijn we samen verschillende materialen gaan verzamelen om te laten zien. Jeroen gaat foto's uitsorteren om de verschillende materialen en hun toepassingen te tonen.  En zo krijgen zijn klasgenootjes hopelijk een beeld over het bouwen van een huis. 

Het huis van familie Muis

Na heel veel niet- en plakwerk van de dampremmen, mocht de papiervlokkenman dan eindelijk komen.
Zo'n dampremmen zijn eigenlijk grote rollen stug papier. Die moeten dus op maat gesneden worden en daarna vastgeniet aan de dakbalken. Nadien worden alle naden afgeplakt met speciale tape om de constructie lucht- en dampdicht te maken.  Zolang dat rechte stukken zijn, gaat dat vooruit. Uiteraard zijn er niet veel rechte stukken, wat het nodige gepruts en gevloek geeft.
Zo'n damprem is echter wel belangrijk voor een goede isolatie. Het zorgt er voor dat er geen vocht vanuit de leefruimtes in het isolatiemateriaal kan, maar dat er wel vocht vanuit het isolatiemateriaal naar de leefruimtes geloodst wordt, zodat bij eventuele condensvorming (want hoe zorgvuldig je ook werkt, helemaal luchtdicht is enkel in een theorie mogelijk) het isolatiemateriaal toch terug kan uitdrogen.
Op zich wil je absoluut niet dat het isolatiemateriaal nat wordt. Want dat zorgt voor een mindere isolatiewaarde én het werkt schimmelvorming in de hand. En dan hebben we het nog niet over de gevolgen van de constructie zelf... Nat hout rot. En je wilt kost wat kost vermijden dat je dak wegrot.

Maar laat ik eerst iets vertellen over de dakconstructie. In de traditionele bouw zorg je er voor dat je isolatiemateriaal niet nat kan worden. Eventuele condensatie wordt opgevangen door een onderdak (dat dus langs buiten condenseert). Meestal betekent dat dat je een "lege" ruimte tussen je dak en je onderdak laat. Zeker als je een plat dak hebt is dat belangrijk. Door pannen kan eventueel nog damp uitdrogen. Bij een plat dak kan dat niet door de dampdichte dakbedekking. 

Als isolatiemateriaal voor de daken en de houtskeletbouwmuren gebruiken we papiervlokken. In tegenstelling tot de traditionele, minerale isolatiematerialen (denk aan glaswol ed) kunnen de papiervlokken wel waterdamp bufferen. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat ze kletsnat worden (hoewel ik proefondervindelijk wel kan vertellen dat ze véél water kunnen opnemen). De damprem zorgt voor een minimale condensvorming en de papiervlokken doen de rest. In de koude maanden, wanneer de lucht vochtiger is, buffer je de eventuele damp. In de zomermaanden, als je dak genoeg zon krijgt en dus opwarmt (wat een voorwaarde is voor deze constructie) kan je dak weer uitdrogen. Door die samenwerking kan je je dak helemaal vol isoleren. Van de epdm (dakbedekking) tot de afwerking van het plafond is er geen enkele leegte. Elke cm meer is weer wat gewonnen op de energiefactuur.

Het kiezen voor papier- of cellulosevlokken was voor ons een evidentie. De cellulosevlokken worden van oude kranten gemaakt. Het productieproces bestaat in principe enkel uit versnipperen. Voor de brandveiligheid worden er nog boorzouten aan toegevoegd. Maar die zijn helemaal niet giftig. Onnodig te zeggen dat cellolusevlokken dus volledig in het bio ecologisch bouwen passen!

De gaten zijn geboord, klaar om te beginnen inblazen.

De papiervlokkenman

Gaten gevuld... 't geeft wel wat stof

Het huis van familie Muis

En, het is kei tof knutselmateriaal... Dat getuigt de familie Muis.

Familie Muis kwam piepen samen met de papiervlokkenman en een commentaar op een Facebook berichtje van Jeroen. 

Ook familie Muis voelt zich al volledig thuis...

Piep Piepieppiep.

Familie Muis keurt en onderzoekt echt alles

Famielieportret

De kindjes hebben dolle pret

En Papsie en mammie genieten even van de rust.

Nog enkele isolatie feitjes op een rij:

• in het plat dak zit 25 tot 30cm papiervlokken
• in de houtskeletmuren: 17 of 23 cm papiervlokken + 6cm vlasisolatie aan de binnenkant en 18mm houtwol aan de buitenkant
• het pannendak: 23cm papiervlokken + 18mm houtwol

Ook het "oude" gedeelte wordt nog geïsoleerd. Maar dat is voer voor een andere keer.